National Institute of Informatics - Digital Silk Road Project
Digital Archive of Toyo Bunko Rare Books

> > > >
Color New!IIIF Color HighRes Gray HighRes PDF   Japanese English
0312 Southern Tibet : vol.6
Southern Tibet : vol.6 / Page 312 (Color Image)

New!Citation Information

doi: 10.20676/00000263
Citation Format: Chicago | APA | Harvard | IEEE

OCR Text

 

 

C. H. OSTENFELD AND OVE PAULSEN.

64

~

Oxytropis thionantha Ulbrich, nov. sp. (Pl. V, Fig. 2).

Herba perennis, caulescens, caulibus ascendentibus pilosis. Stipulx late-ovate ad ovato-lanceolate flavidæ membranaceæ pilosa ad 15 mm. longæ. Folia 6-8 cm. longa 9— I I juga; foliola ovato-lanceolata usque lanceolata 5-7 mm. longa + 3 mm. lata, acuta, utrinque sericeo-pilosa. Inflorescentia capituliformis axillaris pedunculo ad 1 o cm. et ultra longo piloso infra flores subnigrescente; flores sessiles vel subsessiles congregati capitulum semiglobosum formantes, sulfurei; bractee late lanceolate, cymbiformes, 6-7 mm. longe, flavidæ, pilis et nigris et albis vestitæ; calyx campanulatus 8-9 mm. longus, pilis et albis et nigris vestitus, lobis lineari-lanceolatis + 3 mm. longis; vexillum 12-13 mm. longum, ungue 4-5 mm. longo; ale carina æquilonge ungue + 5 mm. longo tenui, lamina oblique - oblonga 3,5 — 4 mm. lata; carina II -I2 mm. longa oblique-ovalis apice subito in apiculum + I mm. longum hamosum angustata, ungue satis lato 6-7 mm. longo; tubus stamineus ± 9 mm. longus, glaber, anguste-cylindricus, rectus. Ovarium anguste lineare, + 7-ovulatum, a tergo ventereque pilis adpressis albis sericeis vestitum. Legumen adhuc ignotum.

Northern Tibet, Mandarlik, 3437 m., medio July 1900 (flow.).

»Die neue Art ist nahe verwandt mit Oxytroj5is sulfurea Ledeb., die aus dem Altai beschrieben würde und mir ausser den Originalen in einem blühenden Exemplare vorliegt, das von A. TAFEL in Hoch-Tibet im Tal des Sevkohtschü am 22. VIII. 1906 (no. 184) gesammelt wurde. Diese Art unterscheidet sich von O. thionantha Ulbrich durch längere und grössere Blätter, schmalere Nebenblätter und weniger stark, aber dunkler behaarte Kelche; auch die Brakteen der Blüten sind viel schmaler. Die neue Art gehört zu Sect. II Enoxytrofis Boiss., § 3. Oraia Bge. und ist leicht kenntlich an den ziemlich grossen, blassgelben bis schwefelgelben Blüten, den grossen Brakteen und sehr breiten Nebenblättern.«

Oxytroprs Hedinit Ulbrich, in Engler's Botan. Jahrb. 35 (i 905) 68o (Pl. IV, Fig. I).

Herba perennis trunco crasso multicipe radice palari ultra I o cm. longo crasso. Folia in ramis brevibus rosulata 6-8 cm. longa, ± 1 2 juga, petiolo piloso glanduloso; foliola alterna vel insuper opposita, lineari-lanceolata, 6— I o mm. longa, ad 2 mm. lata, parce pilosa, fimbriata vel subglabra, densius glandulosa. Stipule submembranaceæ, flavidæ, glandulosæ, semiovatæ vel lanceolate, longe acuminate fimbriatæ, ad 8 mm. longæ, glandulosæ. Inflorescentie axillares folia longitudine superantes, pedunculo ad I o cm. longo, glanduloso, basi glabro vel pilis nigris et albis parcissime hispidulo. Flores permagni violacei in racemum subcapituliformem 3-7 florum congesti, breviter pedicellati. Bractee + 12 mm. longe, submembranaceæ, ovali-lanceolate, glandulosx, virido-venosæ, pilis albis et nigris vestitæ, persistentes. Calix tubulosus ad 16 mm. longus, glandulosus, pilis nigris et albis vestitus, dentibus anguste triangulari-lanceolatis pilis nigris dense villosis. Vexillum 24-25 mm. longum apice emarginatum, ± 12 mm.