National Institute of Informatics - Digital Silk Road Project
Digital Archive of Toyo Bunko Rare Books

> > > >
Color New!IIIF Color HighRes Gray HighRes PDF   Japanese English
0380 Southern Tibet : vol.6
Southern Tibet : vol.6 / Page 380 (Color Image)

New!Citation Information

doi: 10.20676/00000263
Citation Format: Chicago | APA | Harvard | IEEE

OCR Text

 

 

FRIEDRICH HUSTEDT.

Sect. Bacillares Cl.

89. N. j5seudobacillum Grun. V. H. Syn. T. i 3, F. 9. Cl. N. D. I, p. 137. Pamir: Tschakker-agil, sehr selten.

Sect. Deciiientes Cl.

9o. N. ftrotracta Grun. Cl. N. D. I, p. 14o. V. H. Syn. T. Suppl. B, F. 27.

Tibet: Tossun-nor; See No. 5, westlich vom Lager XV; zwischen Lager XXVII und XXVIII; zerstreut. Halophile Form!

  1.  1V. crucicula W. Sm. Cl. N. D. I, p. 139. A. S. Atl. T. 299, F. Tibet: Mapiek-köll, sehr selten. Ebenfalls halophile Form !

Sect. Mwrestigmaticce Cl.

  1.  N. subrhombica nov. spec. Tab. IX, fig. 4o, 41.

Valvis convexis, elliptici-lanceolatis, apicibus subapiculatis; striis transversis parallelis, tenue punctatis; area axiali nulla, area centrali minima. Frustula cum copulis pluribus.

Long. valv. 4o   5o µ.

Lat. valv. 10-- 1 2 L.

Stria circiter 14-16 in 1 o p,.

Hab. in lacu »Tossun-nor», Tibet, in aqua subsalsa.

Sie steht N. (L. ibellus) rhombica Greg. und N. (L.) Grevillei Ag. nahe. Der Hauptunterschied liegt in der Lage . der Endporen. Sie stehen bei den eben genannten Formen von den Apices entfernt, während sie bei N. subrhombica nahe der äußersten Spitze liegen. Sie erscheinen daher in der Gürtelansicht als kleine Knötchen (Endknoten) dicht vor dem verdickten Rande des Schalenmantels, sind aber von der Valvarseite nicht zu erkennen. Außerdem ist die Streifung bei N. subrhombica durchweg parallel und gröber als bei den verwandten Formen.

Sect. Heterostichce Cl.

  1.  N cocconeiformis Greg. V. H. Syn. T. 14, F. 1. Cl. N. D. II, p. 9. Pamir: Gletscherbäche am Mus-tagh-ata, sehr zerstreut.

  2.  N. Hedini nov. spec. Tab. IX, fig. 36.

Valvis ellipticis, in media parte inflatis, apicibus protractis, capitatis, late rotundatis vel subtruncatis; area axiali angustissima, area centrali parva; raphe poris medianis approximatis, poris terminalibus in directionibus diversis; striis tenuissimis, radiantibus, apices versus convergentibus, circum nodulum centralem validioribus, alternatim longioribus brevioribusque.